Niepokojące wiadomości z RPA

Dzisiaj polska prasa doniosła o opadach śniegu w Afryce. Ale z Republiki Południowej Afryki nadchodzą bardziej mrożące krew wiadomości. Wszystko wskazuje na to, że charyzmatyczny przywódca Afrykańskiego Kongresu Narodowego, Jacob Zuma, przejmie pełnię władzy w Południowej Afryce nie czekając na wybory prezydenckie, które miały się odbyć w 2009 r. Los RPA pod przywództwem Jacoba Zumy, tak ekonomiczny jak i społeczny, jest po prostu niepewny.

Afrykański Kongres Narodowy wezwał Prezydenta Thabo Mbeki do natychmiastowej dymisji, po oświadczeniu sędziego Sądu Najwyższego RPA Chrisa Nicholsona, że Thabo Mbeki wywierał naciski na oskarżyciela aby skierował sprawę o korupcję przeciwko Jacobowi Zumie. (12 września 2008 r. Sąd Najwyższy RPA uznał prokuratorskie zarzuty przeciwko Jacobowi Zumie z nieważne, ze względów proceduralnych, podkreślając, że nie świadczy to o niewinności Zumy).

Jeszcze przed tygodniem Thabo Mbeki negocjował porozumienie w sprawie powołania rządu koalicyjnego w Zimbabwe, który miałby doprowadzić do “łagodnego” odejścia dyktatora Mugabe.

Po wezwaniu Mbeki’ego do dymisji Thabo Mbeki przesłał na ręce Przewodniczącego Parlamentu list ze swoją rezygnacją, w którym stwierdził, że przez 52 lata był lojalnym członkiem Afrykańskiego Kongresu Narodowego i respektuje jego decyzje; chcąc nadal pozostawać członkiem ANC.
Południowa Afryka jest zagrożona brakiem legalnej władzy. A w takiej sytuacji, biorąc pod uwagę napięcia społeczne i rywalizację między plemionami Zulusów (dotychczas odsuniętych od władzy) i przedstawicieli ludów Khosa; w Afryce Południowej może dojęć do niepokojów społecznych. Władzy Jacoba Zumy obawiają się także biali mieszkańcy RPA; bowiem jest on dla nich nieprzewidywalny. Z dużą uwagą należy obserwować wydarzenia w Południowej Afryce.

Jacob Gedleyihlekisa Zuma (ur. 12 kwietnia 1942 w Nkandla, prowincja KwaZulu Natal), polityk południowoafrykański, jeden z liderów Afrykańskiego Kongresu Narodowego ANC (od grudnia 2007 r. jego Przewodniczący), były (1999-2005) wiceprezydent RPA.

Jako kilkulatek został osierocony przez ojca, z zawodu policjanta, który zginął w czasie II wojny światowej. Nie uzyskał formalnego wykształcenia. Wcześnie zaangażował się w działalność polityczną, w 1959 został członkiem ANC; od 1962 należał także do militarnego skrzydła zakazanego już wówczas ANC – Umkhonto we Sizwe. W 1963 wraz z grupą 45 rekrutów Umkhonto we Sizwe został aresztowany i skazany na 10 lat więzienia; wyrok odbywał równolegle z Nelsonem Mandelą. Po zwolnieniu organizował podziemne struktury ANC w prowincji Natal, a w 1975 wyjechał z RPA.

Kontynuował działalność w ANC na emigracji, początkowo w Suazi, następnie w Mozambiku, od 1987 w Zambii; w 1977 został członkiem kierownictwa ANC. Po zniesieniu zakazu działalności ANC w lutym 1990 był jednym z pierwszych przywódców, którzy powrócili do RPA.

Od 1990 kierował strukturami partyjnymi Kongresu w regionie Natal Południowy, a od 1991 był zastępcą sekretarza generalnego ANC. W 1994 został przez partię nominowany na kandydata na stanowisko premiera rządu stanowego KwaZulu Natal, nie zdobył teki premiera, ale wszedł w skład gabinetu koalicyjnego ANC z Partią Inkatha. Od grudnia 1997 pełnił funkcję zastępcy przewodniczącego ANC. Brał udział w negocjacjach pokojowych w Burundi, prowadzonych przez prezydenta Ugandy Yoweri Museveniego.

W czerwcu 1999 został wybrany na wiceprezydenta RPA; uchodził za potencjalnego następcę Thabo Mbekiego, ale jego karierę polityczną przerwał proces korupcyjny Schabira Shaika, biznesmena i doradcy finansowego Zumy. 2 czerwca 2005 Shaik został uznany winnym korupcji i skazany na 15 lat więzienia; niespełna dwa tygodnie później wiceprezydent Zuma, którego kontakty ze skazanym biznesmenem jeden z sędziów określił jako korupcjogenne, otrzymał dymisję z rąk Thabo Mbekiego. W grudniu ubiegłego roku wybrany został przewodniczącym Afrykańskiego Kongresu Narodowego; było to jego pierwsze zwycięstwo nad Mbekim.[zgapa.pl]

[youtube=http://pl.youtube.com/watch?v=baDF8KIMpp0]

Przejęcie władzy w republice Południowej Afryki przez Jacoba Zumę wydaje się być nieuchronne. Jacob Zuma jest populistą. Pochodzi z plemienia Zulusów, stanowiących większość czarnych mieszkańców Południowej Afryki; dotychczas władzę w RPA sprawowali przedstawiciele plemienia Khoza (w tym Prezydent Mandela). Zuma popierany jest przez radykalną (będącą obecnie w większości) część ACN i młodzieżówkę komunistyczną. Bez wątpienia jest ulubieńcem “czarnej ulicy” Południowej Afryki. O tym kiedy Mbeki oficjalnie ustąpi ze stanowiska zdecyduje Zgromadzenie Narodowe, które ma także wyznaczyć tymczasowego prezydenta.

 

W 2009 r. miały odbyć się w RPA wybory prezydenckie. Wobec wezwania Mbekiego do dymisji i jego faktycznej rezygnacji wyrażonej w liście do Przewodniczącej Parlamentu RPA, Zuma może przejąć władzę wcześniej (nie wykluczone, że zostanie wyznaczony przez Zgromadzenie Narodowe tymczasowym prezydentem, do czasu wyborów w 2009 [autopoprawka: Jacob Zuma nie może być wybrany prezydentem, ponieważ w RPA prezydenta wybiera sie spośró∂ deputowanych do Zgromadzenia Narodowego a Zuma deputowanym nie jest, dlatego zostanie przydentem RPA dopiero po wyborach w kwietniu 2009 r. jednakże jako Przewodniczący ANC czyli szef najliczniejszej partii, już przejmuje władzę, zwłaszcza, że na tymczasowego prezydenta desygnuje spolegliwego wobec ANC Kgalemę Montlanthe, 25.IX.2008 r. – jmm] chociaż bardziej prawdopodobne jest, że tymczasowym prezydentem zostanie przewodnicząca parlamentu Baleka Mbete). Tę sytuację z niepokojem przyjmują koła gospodarcze i finansowe. W b.r. – głównie z powodu coraz realniejszych szans na przejęcie władzy przez Zumę – afrykański rand stracił w stosunku do dolara 13%. Wywołaną niepokojami politycznymi sytuację uspokaja nieco fakt, że mimo rezygnacji Mbekiego nie podał się do dymisji minister finansów Trevor Manuel, zwolennik Mbekiego uważany – obok odchodzącego prezydenta – za współtwórcę stabilizacji gospodarczej i liberalnego kursu ostatniej dekady w RPA.

 Sam Jacob Zuma odkąd został Przewodniczącym Afrykańskiego Kongresu Narodowego zapewnia, że po przejęciu władzy niczego nie zmieni w polityce gospodarczej Południowej Afryki.

Te zapewnienia pozostają w sprzeczności z  populistycznymi i egalitarnymi hasłami Jacoba Zumy; ale także z oczekiwaniami popierającej go czarnej biedoty. 
Podobno Zuma osobiście błągał Trevora Manuela aby nie ustępował ze stanowiska po rezygnacji Mbekiego.
Natomiast brak jest jakichkolwiek wiadomości o politycznej reakcji na wydarzenia w RPA Tokyo Sexwale, do niedawna wymienianego jako “ten trzeci” który w wyborach prezydenckich miał “pogodzić” Mbekiego i Zumę, a który był popierany przez białą mniejszość w RPA.

DOKĄD ZMIERZA AFRYKA ?

• [onet.pl 21:30] Prezydent Mbeki ustępuje
• [tvn24.pl 21:46] Mbeki musiał odejść
• [www.wprost.pl 22:32] Prezydent Mbeki rezygnuje z urzędu
  

MacLawye® poczytuje sobie za niemałe osiągnięcie, że w polskim Internecie jako jeden z pierwszych poinformował o sytuacji politycznej w RPA, wyprzedzając nawet tak znamienite portale jak tvn24.pl i onet.pl czy www.wprost.pl 🙂 😉

Ale to ze względu na osobisty sentyment do Afryki.

Chociaż wydaje się, że pierwszym artykułem w Internecie był datowany 20.IX artykuł Macieja Konarskiego Prezydent RPA rezygnuje ze stanowiska, [opublikowany na www.psz.pl].

O kandydaturze Jacoba Zumy i jego osobowości MacLawye® pisał w artykułach:
Jacob Zuma kandydatem na Prezydenta RPA z 23 grudnia 2007;
Prysznic zabezpieczeniem przed AIDS z 23 grudnia 2007