- Prezydium NRA podjęło uchwałę, w której rekomenduje oraz popiera kandydaturę Pana Prezesa Stanisława Zabłockiego – sędziego Sądu Najwyższego w stanie spoczynku, adwokata do nagrody im. Profesora Andrzeja Wąska.
- Nagroda przyznawana jest w ramach konkursu organizowanego przez Wydział Prawa, Prawa Kanonicznego i Administracji Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego Jana Pawła II.
Prezydium Naczelnej Rady Adwokackiej podczas posiedzenia w dniu 13 lutego br. podjęło uchwałę, w której rekomenduje oraz popiera kandydaturę Pana Prezesa Stanisława Zabłockiego – sędziego Sądu Najwyższego w stanie spoczynku, adwokata do nagrody im. Profesora Andrzeja Wąska, która przyznawana jest w ramach konkursu organizowanego przez Wydział Prawa, Prawa Kanonicznego i Administracji KUL.
(czytaj uchwałę Prezydium NRA)
Stanisław Zabłocki
Pan Stanisław Zabłocki w latach 1980 – 1991 wykonywał zawód adwokata. Następnie, od 1991 r. do 2020 r. był sędzią Sądu Najwyższego (od 2016 r. Prezesem Izby Karnej).
Droga, którą podążał i podąża, droga prawnika, praktyka prawa, adwokata, potem sędziego naznaczona była głęboką świadomością i odpowiedzialnością. Przy czym zawsze, niezależnie od wykonywanego zawodu, a także po przejściu w stan spoczynku o prawie i wartościach mówił ludziom i do ludzi – językiem jasnym, precyzyjnym, a przede wszystkim pięknym.
Wybór zawodu prawnika, a potem adwokata był dla Stanisława Zabłockiego przemyślany, dogłębnie przemyślany. Tak pisał o tym do ORA w Warszawie ubiegając się w 1977 r. o przyjęcie na aplikację adwokacką, po tym jak ukończył aplikację sądową i zdał egzamin sędziowski: „Decyzję tą (o zmianie profilu studiów z medycznych na prawnicze) podjąłem po głębokim namyśle, a czas potwierdził mój wybór…Czas aplikacji sądowej umocnił mnie w przekonaniu, że droga prawnika – praktyka będzie najbardziej odpowiadała moim predyspozycjom i zainteresowaniom”.
Stanisław Zabłocki po zdanym egzaminie adwokackim został w 1980 r. wpisany na listę adwokatów. O jego postawie, kulturze, ale i stosunku do zawodu adwokata i samej Adwokatury świadczy treść pozornie nieistotnego, technicznego pisma jakim jest wniosek egzaminowanego aplikanta kierowany do rady adwokackiej, który skierował do warszawskiej ORA… „Mam zaszczyt prosić Radę Adwokacką w Warszawie o to, aby zechciała wpisać mnie na listę adwokatów”. Rada zaszczyt uczyniła, a Pan Mecenas czynił zaszczyt przez kolejne 11 lat wykonując zawód adwokata. Była adwokatem zaangażowanym w obrony w sprawach karnych, bronił osoby represjonowane przez system komunistyczny. Pamiętajmy, że początek działalności zawodowej adwokata Stanisława Zabłockiego to ponure czasy stanu wojennego i okres przypadający po nim. Do historii adwokatury, ale i polskiego wymiaru sprawiedliwości przeszło jego przemówienie w procesie rehabilitacyjnym rotmistrza Witolda Pileckiego przed Sądem Najwyższym Izbą Wojskową w dniu 29 września 1990. W wystąpieniu tym widać nie tylko oratorskie mistrzostwo, ale może nawet przede wszystkim znaczenie, jakie Stanisław Zabłocki przypisuje prawu i jego interpretacji. Nie tylko formalizm prawniczy ma mieć znaczenia w procesie stosowania prawa, nie tylko lex, ale również to co określamy jako ius – ducha prawa. To jest przykład rozumienia i traktowania prawa jako sztuki czynienia dobra. Ius est ars boni et aequi. Nie sposób również – w kontekście kandydatury do nagrody im. Profesora Andrzeja Wąska – nie wskazać na walor edukacyjny tego wystąpienia przez SN, opublikowanego w czasopiśmie Adwokatury Polskiej „Palestra”. Przez to dostępnego również dziś i będącego lekturą obowiązkową dla młodych prawników, w tym aplikantów adwokackich.
Stanisław Zabłocki wykonując zawód adwokata angażował się w działalność edukacyjną, popularyzującą prawo i jego wartości. Był sekretarzem w Komisji Prawa Karnego NRA, wieloletnim wykładowcą szkolenia aplikantów, opiekunem grup szkoleniowych, członkiem komisji szkolenia aplikantów i doskonalenia zawodowego. Pełnił również funkcję Przewodniczącego Komitetu Redakcyjnego „Palestry Młodych Adwokatów i Aplikantów Adwokackich”.
Stanisław Zabłocki w 1991 r. przez Prezydenta RP Lecha Wałęsę został powołany na stanowisko sędziego Sądu Najwyższego. Nie zerwał jednak z Adwokaturą, w której zawodowo dorastał. Od 1991 r do dziś jest członkiem kolegium redakcyjnego „Palestry”. Sam publikuje, ma wpływ na kształt pisma. Co więcej, w swojej sędziowskiej służbie, zwłaszcza w czasie swoistej próby Pan Stanisław Zabłocki prezentował i prezentuje uniwersalne wartości, tak ważne dla Adwokatury: odważna ochrona praw i wolności obywatelskich, godność, uczciwość, bezkompromisowe stanie na straży prawa i praworządności. Dlatego można nie wykonywać zawodu adwokata, a być nim, być obrońcą prawa. I takim obrońcą prawego prawa był i jest Pan Sędzia Stanisław Zabłocki. W 2024 r. uczynił Adwokaturze, a przede wszystkim aplikantom adwokackim zaszczyt wchodząc w skład jury Ogólnopolskiego Konkursu Krasomówczego Aplikantów Adwokackich im. Adw. Stanisława Mikke.
O postawie Stanisława Zabłockiego, o jego stosunku do prawa świadczą również nie tylko orzeczenia, które wydawał, słowa wypowiadane w przestrzeni publicznej, ale i to, kiedy w jaki sposób i w jakich okolicznościach rezygnował z pełnionych funkcji. W 2006 r. z członka komisji kodyfikacyjnej (a zasiadał w niej wielokrotnie), 2014 r. z funkcji członka Państwowej Komisji Wyborczej (był nim od 1991 r.), czy wreszcie w lutym 2019, a potem niestety definitywnie w lutym 2020 r., przed wejściem w życie tzw. ustawy kagańcowej z funkcji Prezesa i sędziego SN, przechodząc w stan spoczynku. Te rezygnacje, a zwłaszcza ich motywacje nie były formą poddania, ale środkiem obrony wartości, w które wspólnie wierzymy.
O tym jak można, mimo zakończenia praktyki zawodowej, mówić o prawie i wartościach Pan Stanisław Zabłocki pokazuje codziennie komentując na bieżąco wydarzenia w Polsce i nie tylko na swoim profilu w mediach społecznościowych. Znaczenie i waga tych wypowiedzi, również w kontekście edukacji prawnej i szerzej obywatelskiej jest przeogromna, a ich zasięg bardzo szeroki. Świadczą o tym cytaty z wypowiedzi Pana Stanisława Zabłockiego zamieszczane na FB w tzw. mediach tradycyjnych. Zapis poglądów, komentarzy opinii prezentowanych w przestrzeni publicznej znalazł się w obszernej publikacji „Notatki 2014 – 2020, czyli sześć lat tłusto – chudych”.
Reasumując – Pan Stanisław Zabłocki, sędzia, adwokat jest Mistrzem i Nauczycielem dla polskich prawników i studentów prawa. Jego wkład w edukację polskich prawników,
w kształtowaniu podejścia do prawa, rozumienia prawa i sprawiedliwości jest nieoceniony.
Nagroda im. Profesora Andrzeja Wąska
Nagroda ma na celu uhonorowanie wybitnego prawnika (nauczyciela akademickiego lub prawnika wykonującego zawód prawniczy) wyróżniającego się szczególnym zaangażowaniem w edukację studentów lub aplikantów zawodów prawniczych. Może być przyznana osobie, która chętnie dzieli się swoją wiedzą i jej praktycznym zastosowaniem, jest rzetelna, cierpliwa, otwarta, tolerancyjna i sprawiedliwa, prezentując tym samym postawę i wartości bliskie Patronowi nagrody.
Organizatorem konkursu jest Wydział Prawa, Prawa Kanonicznego i Administracji Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego Jana Pawła II, który jest jednocześnie podmiotem odpowiedzialnym za zbieranie zgłoszeń konkursowych oraz administrowanie danymi osobowymi uczestników konkursu i członków Kapituły.
Uchwała o przyznaniu Nagrody im. prof. Andrzeja Wąska jest ogłaszana w trakcie obrad LubLaw Day.
źródło: adwokatura.pl
Jerzego Marcina Majewskiego