Duda przystroił się w piórka obrońcy Konstytucji, tłumacząc, że jako strażnik ustawy zasadniczej nie może podpisać niezgodnych z nią regulacji. W przeszłości, gdy pomagał PiS rozmontować niezależne sądownictwo, jakoś mu to nie przeszkadzało.
Głsowanie przez senatorów za przyjęciem poprawek do ustawy ze świadomością, że zostaną one najpewniej odrzucone przez Sejm, to przykład podporządkowania własnego zdania (przeciwnego ustawie) partyjnej dyspozycji. Innym słowy realizacja, a w zasadzie wprowadzenie ustrojowej zasady, kierowniczej roli partii w państwie. Ten ustrój już mamy, bo obecnie decyzje za posłów i senatorów podejmuje Nowogrodzka.
Stanisław Zabłocki o uchwalaniu ustawy o SN. "W ramach popieranego i przeze mnie systemu sankcji, nie chcę odwoływać się do rosyjskiego przysłowia, ale mogę to uczynić w nawiązaniu do internetowego korpusu języka polskiego i zawartej tamże, trawestującej to przysłowie, anegdoty o panience, która chce „i cnotę zachować i rubla zarobić”. Życie uczy, że najczęściej kończy się to tak, że nie ma ani cnoty, ani rubla."
Wnioski komisji zapewne zostaną przyjęte przez Senat jutro na posiedzeniu plenarnym. Nie sądzę aby którykolwiek z Senatorów złożył wniosek o odesłanie procedowanej ustawy do komisji, w celu sporządzenia uzasadnienia możliwości zastosowania art. 69 Regulaminu Senatu.
Aby zrealizować cel ustawy o Sądzie Najwyższym wskazany w uzasadnieniu poselskiego projektu ustawy, Senat nie powinien projektować poprawek tylko odrzucić ustawę w całości bez poprawek, przy jednoczesnym skierowaniu do Sejmu projektu ustawy (Art. 69 Regulaminu Senatu) obejmującej poprawki zgłaszane przez opozycję w Sejmie oraz dodatkowo zmieniające zasady powoływania członków Krajowej Rady Sądownictwa. Należy to zrobić odrębną ustawą (zainicjowaną przez Senat) dla uniknięcia zarzutu, że poprawki wykraczają poza materię procedowanej ustawy.
Komisje senackie mogłyby podjąć decyzję, która uwolniłaby Senatorów od dylematu jak głosować i podejmując uchwałę o odrzuceniu uchwalonej przez Sejm ustawy, i - w celu zapewnienia realizacji celu określonego w uzasadnieniu projektu (odblokowania środków z KPO) - przedstawić jao inicjatywę ustawodawczą Senatu projekt ustawy, obejmujący dotychczas zgłaszane przez opozycję demokratyczną poprawki wraz z poprawkę nowelizującą ustawę o Krajowej Radzie Sądownictwa.
Prezydium Naczelnej Rady Adwokackiej w przyjętej dziś opinii, złożonej w ramach procesu legislacyjnego, apeluje do Senatu o odrzucenie ustawy o zmianie ustawy o Sądzie Najwyższym, przyjętej przez Sejm 13 stycznia br. Uchwalona przez Sejm RP ustawa nie usuwa dotychczasowych uchybień i obowiązujących wątpliwych konstytucyjnie rozwiązań legislacyjnych.
Nie mając argumentów, Donald Tusk "tłumaczy się" z głosowania (wstrzymania się od głosu) w sprawie ustawy o SN apelem o zaufanie. Odzyskkanie zaufania jest trudniejsze niż jego utrata. A wstrzymane się do głosu pokazało, że opozycja tak jak PiS nie szanuje Konstytucji; zaś zarządzenie dyscypliny klubowej w tej sprawie, że preferuje "demokrację partyjną" a nie parlamentarną.
Ustawę o SN Senat powinien odrzucić w całości bez poprawek. Poprawki senackie do ustawy staną się - po powrocie ustawy do Sejmu - "czwartą powtórką z rozrywki" PiS solidarnie z "ziobrystami" odrzucą poprawki Senatu, tak jak je odrzucili w pierwszym czytaniu na posiedzeniu komisji, w drugim czytaniu na posiedzeniu komisji i w trzecim czytaniu na posiedzeniu plenarnym Semu. Poprawianie ustawy w Senacie to "głupiego robota".
Stanisław Zabłocki - Czy wartości mają jeszcze jakąś wartość? - Ten tekst został opublikowany na profilu fb Pana Sędziego Stanisława Zabłockiego w dniu uchwalenia przez Sejm nowelizacji ustawy o Sądzie Najwyższym; i zamieszczony na MacLawye® za zgodą Autora. Dziękuję Panie Sędzio; po przeczytaniu Pana tekstu zdałem sobie sprawę, że ja już nic więcej nie mam do napisania w tym temacie. - Jerzy Marcin Majewski
